GOED BESTUUR IN DE WEST

• Wat maakt dat de kwaliteit van het openbaar bestuur in de Caribische delen van het Koninkrijk zo achterblijft bij de Nederlandse verwachtingen? Om antwoord te geven op deze vraag analyseert Oberon NAUTA in zijn proefschrift over goed bestuur in de Caribische rijksdelen, de relatie tussen de wijze waarop in formele zin goed bestuur gewaarborgd wordt en de maatschappelijke karakteristieken van de eilanden in de West. De uitkomsten van deze analyse stemmen niet onverdeeld positief: tussen de Nederlandse gedragsnormen die in de wet- en regelgeving van de Caribische rijksdelen gecodificeerd zijn en de sociaal-culturele kenmerken van de eilanden bestaat een mismatch die goed bestuur ernstig belemmert. De auteur laat echter ook zien dat deze mismatch kan worden verholpen door de wet- en regelgeving aan de Caribische context aan te passen. Hoe dat precies in zijn werk gaat wordt geïllustreerd aan de hand van Anguilla en Barbados. Volgens Nauta houdt de op Nederland geënte wet- en regelgeving  geen rekening met de Caribische werkelijkheid,’. ‘Er bestaat een discrepantie tussen de geest van de wet en de norm van de samenleving. Zo zorgt de kleinschaligheid van de eilanden voor belangenverstrengeling bij bestuurders. Het blijkt voor hen vaak lastig privé en zakelijke relaties te scheiden. Ook kennen de eilanden een grote arme onderklasse die afhankelijk is van hulp van de overheid. Omdat politici over het verstrekken van die hulp beslissen, beschikken zij over de mogelijkheid banen en uitkeringen te ruilen voor electorale steun. Bestuurders die onrechtmatig handelen door bepaalde groepen te bevoorrechten worden vaak niet electoraal afgestraft omdat hun gedrag in lijn is met de heersende maatschappelijke codes.’ Zie proefschrift: http://igitur-archive.library.uu.nl/dissertations/2011-0622-200255/nauta.pdf