DUBBELE NATIONALITEIT VOOR SURINAMERS

DUBBELE NATIONALITEIT VOOR SURINAMERS

Surinamers moeten bij het verkrijgen van een vreemde nationaliteit de Surinaamse nationaliteit behouden en personen van Surinaamse afkomst met een andere nationaliteit dienen van rechtswege de Surinaamse nationaliteit verkrijgen

Geen automatisch verlies; het doen van afstand is niet mogelijk

De discussie over dubbele nationaliteit of  bipatride en meervoudige nationaliteit wordt door nationalisten in Suriname zwart-wit benaderd. In hun visie dient men te kiezen voor één nationaliteit, de Surinaamse of een andere nationaliteit. Meervoudige nationaliteit is uit den boze. Voorstaanders van dubbele nationaliteit worden in een verdachte hoek geplaatst omdat zij persoonlijk wel de lusten maar niet de lasten van een land zouden willen hebben. In de discussie over de dubbele nationaliteit wordt vaker de nadruk gelegd op Surinamers in de diaspora. De positie van Surinamers in Suriname wordt in deze discussie helaas onderbelicht.

De gevolgen van het automatisch verliezen van de Surinaamse nationaliteit bij het verkrijgen van een vreemde nationaliteit wordt niet voldoende onderkend en zelfs onderschat.

In de Surinaamse nationaliteitswetgeving wordt onomwonden verklaard dat Surinamers

van rechtswege hun Surinaamse nationaliteit verliezen bij het verkrijgen van een vreemde nationaliteit.

Is deze regeling in het belang van Suriname? Kan Suriname zich een dergelijke regeling veroorloven?

Kleine bevolking

Suriname, is een land met een bevolking van minder dan een half miljoen mensen.

Landen met zo'n kleine bevolking kunnen zich een dergelijke regeling niet permitteren omdat dit funest is voor de ontwikkeling van het land.

Deze regeling getuigt niet van nationaal gevoel en druist in tegen alles wat nationalisten voorstaan. Deze regeling druist in tegen de belangen van Suriname en het Surinaams volk. Door het van rechtswege verliezen van de Surinaamse nationaliteit bij het verkrijgen van een andere nationaliteit raakt Suriname op deze manier, formeel, haar onderdanen kwijt aan het buitenland.

Landen als India, Brazilië en China met een grote bevolkingsomvang kunnen zich het kwijt raken van onderdanen aan andere landen permitteren. Ondanks haar grote bevolking tracht India toch de binding te behouden met haar onderdanen in het buitenland.

Suriname is een land met een kleine bevolking en heeft er met nadruk baat bij om de band met haar onderdanen te behouden. Denk maar aan het menselijk kapitaal dat reeds vele tientallen jaren wegtrekt en verloren gaat voor de Surinaamse economie en de verscheurde gezinnen en structuren die ontstaan na het wegtrekken van haar onderdanen naar het buitenland maar ook aan het wegtrekken van kader uit districten en binnenland en de ontwrichting van de sociale infrastructuur.

 Bijna 1 miljoen Surinamers

Duizenden Surinamers zijn na 25 november 1975 hun Surinaamse nationaliteit kwijtgeraakt door het verkrijgen van een vreemde nationaliteit. In de meeste gevallen was dat de Nederlandse nationaliteit. Was er in de Surinaamse nationaliteitswetgeving opgenomen dat Surinamers niet van rechtswege hun Surinaamse nationaliteit kwijtraken bij het verkrijgen van een vreemde nationaliteit dan hadden deze Surinamers naast hun vreemde nationaliteit hun Surinaamse nationaliteit kunnen behouden. Bij een dergelijke regeling zouden er in de wereld van vandaag geen 500.000 personen maar misschien één miljoen  personen met de Surinaamse nationaliteit, zijn. Wat men nu merkt is dat het aantal personen van Surinaamse afkomst met een andere nationaliteit in den vreemde bijna even groot is als het aantal Surinamers in Suriname.

Internationaal aanvaarde beginselen

Ten tijde van de totstandkoming van de Surinaamse nationaliteitswet op  24 nov. 1975 en

 de toescheidingsovereenkomst inzake nationaliteiten tussen Nederland en Suriname, bestond

er internationaal in vergaande mate overeenstemming om er naar te streven het ontstaan van

meervoudige nationaliteit te voorkomen en of te beperken. Hierbij kan worden verwezen naar

het Verdrag van Straatsburg van 1963. In hoofdstuk I van dit Verdrag wordt gestreefd naar

een beperking van de gevallen van meervoudige nationaliteit. Bij de totstandkoming van dit

Verdrag werd geen rekening gehouden met enkele factoren die tot een enorme toename van

de meervoudige nationaliteit leidden. Een van deze factoren is de trek van personen van arme

landen naar rijke landen.

Met het ontwerpen van een tweede protocol behorend bij het Verdrag van Straatsburg van

1963 is het verschijnsel van meervoudige nationaliteit internationaal aanvaard en zien wij dat vele staten er toe overgaan om dit verschijnsel te accepteren.

Meervoudige nationaliteit wordt thans toegepast door verschillende landen in de wereld zoals Turkije, Marokko, Iran, Italie, Frankrijk, Griekenland.

Zelfs in Nederland is meervoudige nationaliteit toegestaan onder bepaalde voorwaarden. Uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek  blijkt  dat op 1 januari 2009 Nederland ruim 1,1 miljoen personen met de Nederlandse en minimaal één andere nationaliteit telde. De regels voor dubbele nationaliteiten zijn verruimd in de herziene Rijkswet op het Nederlanderschap die met ingang van 1 april 2003 in werking is getreden. Vreemdelingen die de Nederlandse nationaliteit krijgen, kunnen vaker dan voorheen hun oorspronkelijke nationaliteit behouden. Dit zou de Surinaamse overheid moeten overnemen.

Wijziging van de Surinaamse nationaliteitswet

Uit statistieken blijkt dat de emigratie uit Suriname vrijwel elk jaar groter is dan de immigratie. Er is sprake van een vertrekoverschot en er is sprake van brain drain uit Suriname. De migratie van Surinamers naar het buitenland in de naaste toekomst zal niet afnemen. Denk maar aan Surinaamse studenten die in het buitenland studeren en niet meer terugkeren; geschoolde werknemers die een baan aangeboden krijgen in het buitenland en besluiten om weg te blijven; Surinaamse mannen en vrouwen die met buitenlanders trouwen of samenwonen en een gezamenlijke huishouding in het buitenland voeren; ouderen en kinderen die in het kader van gezinshereniging een verblijfsvergunning in het buitenland krijgen en genaturaliseerd worden.

Omdat Suriname hierdoor veel van haar onderdanen zal kwijtraken aan het buitenland, lijkt

het mij zinvol dat de Surinaamse wetgever de Surinaamse nationaliteitswetgeving wijzigt in die zin dat Surinamers nooit en te nimmer hun Surinaamse nationaliteit verliezen bij het verkrijgen van een vreemde nationaliteit.

Suriname moet voorkomen een ‘republiek zonder onderdanen' te worden.

Voor zowel het verkrijgen als het verliezen van nationaliteit verwijst het Volkenrecht naar de nationale wetgeving. De Surinaamse wetgever hoeft niet te kijken naar andere buitenlandse wetgevers. Zij dient alleen rekening te houden met internationaal aanvaarde beginselen.  De Surinaamse nationaliteitswetgeving zou zodanig gewijzigd kunnen worden dat Surinamers naast het verkrijgen van de vreemde nationaliteit hun Surinaamse nationaliteit behouden wat weer ten goede komt aan de (sociale en economische) binding met het land Suriname.

Indien de Surinaamse wetgever, tot wijziging van de Surinaamse nationaliteitswetgeving overgaat dient met twee groepen rekening te worden gehouden t.w.  Surinamers met de Surinaamse nationaliteit  en  Surinamers die hun nationaliteit zijn kwijtgeraakt bij het verkrijgen van een andere nationaliteit.   Voor de eerste groep zou bepaald kunnen worden dat zij van rechtswege hun Surinaamse nationaliteit behouden bij het verkrijgen van een vreemde nationaliteit.  Voor de tweede groep kan gedacht worden aan het van rechtswege verlenen van de Surinaamse nationaliteit.  Hierdoor krijgt deze groep automatisch de Surinaamse nationaliteit zonder verlies van de vreemde of huidige nationaliteit.  Vele Zuid-Amerikaanse andere landen hebben zo een regeling getroffen waardoor zij vele burgers erbij hebben gekregen.

Indien regering en parlement deze problematiek daadkrachtig en voortvarend willen aanpakken dan zou ook de Surinaamse nationaliteit  aan de mensen van Surinaamse afkomst in de diaspora kunnen worden verleend. Deze mensen van Surinaamse afkomst hebben vaak nauwe banden met twee of meer landen. Men woont in het ene land en heeft familie of bezit in het andere. Vaak zijn de banden emotioneel van aard, maar daardoor niet onbelangrijk. Een mens heeft het recht om zichzelf verschillende wortels toe te eigenen. Het verliezen van een nationaliteit om de verwantschap met een ander te land te bekrachtigen is een beperking van de persoonlijke vrijheid.

Surinaamse nationalisten zouden zich er rekenschap van moeten geven dat het afstoten van Surinamers die een vreemde nationaliteit verwerven, tot sociaal-maatschappelijk gevolg heeft dat het 'wij-zij gevoel' wordt gecreëerd c.q. versterkt. Het 'wij-zij gevoel' tussen mensen van Surinaamse afkomst met de Surinaamse nationaliteit en mensen van Surinaamse afkomst die hun Surinaamse nationaliteit in rook zagen opgaan bij het verwerven van een andere nationaliteit. Het mag als algemeen bekend worden verondersteld dat een dergelijk 'wij-zij gevoel' geen positieve bijdrage levert aan een goede samenwerking tussen beide, kunstmatig gecreëerde groepen.

Misschien is het de hoogste tijd om achter de regel uit het Surinaams volkslied ' (--) Hoe wij hier ook samen kwamen, aan zijn grond zijn wij verpand (--) , ook de gedachte te plaatsen dat alle mensen van Surinaamse afkomst waar zij zich ook ter wereld mogen bevinden, vanwege de in hen door Suriname gepleegde investering steeds de verplichting en het voorrecht hebben zich in te zetten voor de welvaart en het welzijn van Suriname.

Zij moeten daartoe worden gestimuleerd en niet ontmoedigd! Dit kan door een dubbele nationaliteit  voor Surinamers.

 Conclusie

Bipatride of meervoudige nationaliteit wordt door meer landen in de wereld toegepast. Kiest Suriname hiervoor, dan handelt het land niet in strijd met internationaal aanvaarde beginselen bij het wijzigen c.q. aanpassen van haar nationaliteitswetgeving.

Wijziging van de Surinaamse nationaliteitswetgeving is in landsbelang.

De invoering van dubbele of meervoudige nationaliteit zal Suriname veel voordelen  opleveren.

Lachman  Soedamah