De toekomst van Suriname ligt in het bos
Behoud van natuur en milieu is de afgelopen periode met grote regelmaat in het nieuws verschenen: van smeltende ijskappen in kouder gebieden tot ontbossing van grote gebieden in Zuid-Amerika. Diverse onderwerpen met betrekking Surinaamse bos- en natuurbeheer, zijn eveneens de revue gepasseerd. Met zekere stelligheid kan gezegd worden dat hetgeen de Surinaamse natuur te bieden heeft, enorm over het hoofd gezien wordt binnen de aanpak van de crisis waar het land thans mee te maken heeft.
Suriname beschikt over circa 14.8 miljoen hectare tropisch bos. Dit is bijna 98 procent van de totale landoppervlakte zoals vastgelegd wordt door de Wereldbank (bron: Wereldbank, 2016). Ruim één derde deel van dit gebied, 4.5 miljoen hectare grond, is bedoeld voor productiedoeleinden. Zo’n 98 procent van Suriname is met oerwoud bedekt en maakt deel uit van het grootste tropische regenwoud op aarde: het Amazonegebied.
Dat Surinaams bosbeheer meer en betere bescherming nodig heeft, behoeft geen uiteenzetting. We worden steeds bewuster van de wijze waarop houtkap in Suriname plaatsvindt en welke catastrofale gevolgen dat heeft voor de ontwikkeling van ecologisch en sociaal verantwoord bosbeheer.
Massale ontbossing, maar ook onverantwoorde bauxiet- en goudwinning zorgen voor verontreiniging van Surinaams grondgebied. Binnen goudwinningsprocessen staat het gebruik van kwik, één van de giftigste en meest schadelijke stoffen die bestaat, centraal. Het onverantwoorde gebruik van deze stof is voor zowel ons milieu als voor de volksgezondheid ontzettend schadelijk.
Bevordering van duurzaam gebruik van bosrijkdommen waar Suriname over beschikt, vraagt om evenwichtig en respectvol gebruik. Wordt er respectvol met de natuur omgegaan, dan kunnen wij daar de juiste vruchten van plukken en het land, met behulp van de natuur, op heilzame en gedegen manier bevrijden van de economische malaise.
Een zeer belangrijke oplossing voor de crisis waar het land in terecht is gekomen, heeft betrekking op bewust gebruik van de Surinaamse bossen. Het land kan zichzelf verrijken met de eigen rijkdommen, mits er op constructieve wijzer ermee omgegaan wordt. Een strenger beleid en goede handhaving zijn niet slechts essentieel en onmisbaar voor het behoud van de Surinaamse natuur; het levert ook economische voordelen en vooruitgang op. Afzwakking van illegale praktijken kunnen verantwoorde houtproductie, recreatieve activiteiten en toerisme een groter bijdrage laten leveren aan de welvaart van Suriname.
Deugdelijk beheer van onze bosgebieden vraagt van overheden met wie de Surinaamse overheid nauw samenwerkt, een beter beleid te hanteren, gericht op bevordering van conservering. Geldelijke opbrengsten uit duurzaam beheerd bos lijkt momenteel niet de prioriteit van hedendaags bedreven politiek. Directe economische voordelen genieten de voorkeur en ecologische voordelen raken in de vergetelheid.
Ook ondernemers lijkt het belang van opbrengsten die over langere periode behaald kunnen worden, te ontgaan. Er is op dit vlak nog teveel sprake van een afwezigheid van lange termijn denken.
Een belangengroep die zich sterk en hard maakt voor het daadwerkelijk nut en de bescherming van onze natuur en milieu, zou geen slecht idee zijn. Er zou meer gehoor gegeven moeten worden aan de stem van ecologen, zowel nationaal als internationaal. De focus bij bewustwordingscampagnes zou moeten komen te liggen op het economisch voordeel van duurzaam bosgebruik, omdat financiële winsten nu eenmaal belangrijke en doorslaggevende factoren zijn.
Wij van VHP Nederland zijn van mening dat duurzaam gebruik van Surinaams bos dé sleutel is voor de welvaart van het land.
VHP Nederland